Από τις πιο κοινές παθήσεις του δέρματος είναι:
Ακμή:
Πάθηση που αφορά στους σμηγματογόνους αδένες του δέρματος.
Είναι από τις πιο συχνές παθήσεις του δέρματος που απασχολεί τη δερματολογία και αφορά όλες τις ηλικίες, με ιδιαίτερη προτίμηση των εφήβων. Προκαλεί το σχηματισμό πολλών διαφορετικών ειδών βλάβης και μπορεί να οδηγήσει σημάδια, ουλές και χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Δερματίτιδα – Έκζεμα:
Φλεγμονή του δέρματος έχει πολλές διαφορετικές μορφές όπως ατοπική δερματίτιδα, δερματίτιδα εξ επαφής, σμηγματορροϊκή δερματίτιδα.
Αλωπεκία:
Απώλεια μαλλιών, προσωρινή ή και μόνιμη.
Αφορά σε άντρες και γυναίκες και μπορεί να οφείλεται σε κάποια υποκείμενη ή αυτόνομη πάθηση, σε κληρονομικό παράγοντα ή σε stress.
Λοιμώξεις Μυκητιασικές (Μυκητιάσεις):
Είναι συχνές αλλά ήπιες παθήσεις του δέρματος. Επηρεάζουν μαλλιά, νύχια, δέρμα.
Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται η στοματίτιδα, βαλανοποσθίτιδα κ.α.
Παθήσεις νυχιών:
Αφορούν το 10% όλων των δερματικών παθήσεων. Μισές από αυτές είναι ονυχομυκητιάσεις .
Τα προβλήματα στα νύχια είναι κατά κύριο λόγο ένδειξη άλλων παθήσεων.
Ροδόχρους Ακμή ή Ροδόχρους Νόσος:
Προκαλεί ερυθρότητα στο πρόσωπο.
Μπορεί να εμφανιστούν μικρά φλυκταινίδια με πύον.
Πιο συχνά εμφανίζονται σε μεσήλικες γυναίκες με λευκό δέρμα.
Ψωρίαση:
Χρόνια αυτοάνοση διαταραχή του δέρματος.
Δημιουργείται παχύ κόκκινο δέρμα με ασημί λέπια. Μερικές φορές μπορεί να έχει παρόμοια εικόνα με το έκζεμα.
Μπορεί να εμφανίζεται στο δέρμα, στα νύχια, στο τριχωτό και υπάρχουν αρκετοί διαφορετικοί τύποι ψωρίασης.
Λεύκη:
Κατάσταση στην οποία το δέρμα χάνει τη μελανίνη του και εμφανίζονται κομμάτια κατάλευκης επιδερμίδας, ανάμεσα στο υγιές δέρμα.
Δεν κινδυνεύει η συνολική υγεία του ασθενούς από τη λεύκη, αλλά μπορεί να έχει ισχυρή κοινωνική και ψυχολογική επίδραση σ’ αυτούς που την εμφανίζουν.
Καρκίνος του Δέρματος:
Η πιο σοβαρή μορφή καρκίνου του δέρματος, είναι το μελάνωμα, ενώ οι πιο κοινές μορφές καρκίνου του δέρματος είναι το βασικοκυτταρικό επιθηλιωμα (BCC) και το ακανθοκυταρικό επιθηλίωμα (SCC).
Οι περισσότεροι καρκίνοι του δέρματος αντιμετωπίζονται, αρκεί να διαγνωστούν έγκαιρα.
Έρπητας ζωστήρας:
Ιογενής λοίμωξη που προκαλεί επώδυνο εξάνθημα.
Παρόλο που η νόσος υποχωρεί μόνη της χωρίς θεραπεία μετά από λίγες εβδομάδες, η θεραπεία βοηθάει στη γρηγορότερη ανάρρωση και μείωση του έντονου πόνου και του μουδιάσματος.
Μυρμηγκιές:
Ιογενούς αιτιολογίας μικρά καλοήθη “ογκίδια” του δέρματος που είναι μεταδοτικά.
Σε ένα σημαντικό ποσοστό υποχωρούν μόνες τους χωρίς θεραπεία, αλλά οι δερματολόγοι έχουμε στα χέρια μας μία ποικιλία από διαφορετικές τεχνικές για εκείνες που επιμένουν.
Θηλώματα – ακροχορδώνες:
Mικρές επίπεδες ή επηρμένες με μίσχο βλάβες ιογενούς αιτιολογίας στο χρώμα του δέρματος ή λίγο πιο σκούρο, οι οποίες εντοπίζονται συνήθως γύρω από το λαιμό, στις μασχάλες, κάτω από το στήθος.
Αφαιρούνται εύκολα με διάφορους τρόπους.
Οξυτενή Κονδυλώματα:
Ιογενούς αιτιολογίας μεταδοτικές βλάβες, μικρές ή μεγάλες, που προεξέχουν και εμφανίζονται στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και μεταδίδονται κυρίως με τη σεξουαλική επαφή.